Athyglisverður tengill

http://patriotsquestion911.com/

Upptökur frá 11. september birtar

Gott fyrir samtökin

Það er fullreynt með friðsamlega nálgun gagnvart stjórnvöldum og bankakerfinu.  Þar er enginn vilji til að gera neitt af viti fyrir heimilin í landinu sem hafa orðið fyrir efnahagslegri hryðjuverkaárás.

Ef þetta fólk heldur að réttlæti náist fram með því að semja við glæpalýðinn í bönkunum og strengjabrúður þeirra í pólitíkinni þá hefur það sjálft "draumkennda sýn á tilveruna sem minnir helst á vísindaskáldsögu"

 

Herskáar aðferðir og pólitík

Um verðtryggingu

Það er hægt að verðtryggja lán á einfaldan og sanngjarnan hátt.

Tökum dæmi: 20 milljóna króna lán með verðtryggðum 5% vöxtum til 40 ára – mánaðarlegar afborganir. Galdurinn felst í því að skeyta saman höfuðstólnum og vöxtunum saman í byrjun og núvirða síðan verðbættan höfuðstól + vexti í hverjum mánuði.  Þannig fæst út tala sem segir til um hversu mikils virði upphaflegur höfðstóll + vextir eru á hverjum tíma en að sjálfsögðu er raunverulegur höfuðstóll greiddur niður smám saman. Þetta virkar svona: Staðan í upphafi er sú að lánveitandinn vill fá 20 milljónirnar sínar til baka + 5% vexti – samtals 21 milljón að núvirði. Það þýðir að ef verðbólga væri 0% yfir lánstímann ætti lántakinn að borga 21.000.000/480 = 43.750 á mánuði allan lánstímann. Tökum nú verðbólguna inn í en gerum ráð fyrir því, til einföldunar, að hún sé nákvæmlega 6% á ári allan lánstímann. Notum þessa formúlu: (upphaflegur höfuðstóll + vextir) * breyting á neysluverðsvísitölu frá lántöku. Eftir 1 ár: 21.000.000 * 1,06 = 22.260.000. Eftir 20 ár: 21.000.000 * 3,207 = 67.349.845. Eftir 40 ár: 21.000.000 * 10,286 = 216.000.077. Til að reikna út afborganirnar má nota þessa formúlu: Upphafleg afborgun * breyting á neysluverðsvísitölu frá lántöku.  Einnig er hægt að gera þetta svona: uppreiknaður höfuðstóll / 480.  Þannig er fyrsta afborgunin: 21.000.000 / 480 = 43.750. 12. afborgun (eftir eitt ár): 22.260.000 / 480 = 46.375. 240. afborgun (eftir 20 ár): 67.349.845 / 480 = 140.312. Síðasta afborgun: 216.000.077 / 450.000.

Heildarkrónutalan sem lántakinn borgar á lánstímanum er u.þ.b. 83,7 milljónir. Þessar 83,7 milljónir eru jafnvirði 216 milljóna “núvirtra” króna í lok lánstímans (það má útskýra þetta þannig að ef lánveitandinn hefði lagt hverja einustu krónu af hverri einustu afborgun inn á verðtryggðan en vaxtalausan reikning ætti hann 216 milljónir þar, þegar lánið er uppgreitt. Hann er búinn að fá allan höfuðstólinn til baka en hann er “að núvirði” 205.700.000 í lok lánstímans og 5% vextina sem eru “að núvirði” 10.300.000 í lok lánstímans.

Lánveitandinn ætti að vera sáttur við þetta en hvað með lántakann? Er ekki of mikið að borga samtals 84 milljónir fyrir 20 milljóna króna lán? Það fer eftir samspili launa og verðlagsþróunar á tímabilinu. Ef við gefum okkur að í upphafi lánstíma sé lántakinn með 300.000 kr. í mánaðarlaun er hann að borga tæp 15% af laununum sínum í fyrstu afborgun. Ef við gefum okkur að launin haldist nákvæmlega í takt við verðlagsþróun á lánstímanum (eins og þau væru verðtryggð) þá væri lántakinn allan tímann að borga 15% af laununum sínum í lánið. Eftir 40 ár, þegar hann borgar síðustu afborgunina upp á kr. 450.000, ættu launin hans að vera 3.086.000 á mánuði, hafi launin hækkað í takt við neysluverðsvísitölu. Þetta er nú ekki svo slæmt!

Ef þessi reiknisaðferð er notuð er líka auðvelt að sjá hverju sinni hversu stórt hlutfall lántakinn hefur borgað af skuldinni. Krónutalan skiptir minna máli vegna þess að maður veit aldrei hvernig verðbólgan mun verða. Þar sem lántakinn borgar alltaf 1/480 eða ca. 0,21% af bæði höfuðstól og vöxtum getur hann t.d. séð að eftir 20 ár hefur hann borgað 50% af hvoru tveggja – miðað við núvirði. Ef við notum dæmið hérna á undan og núvirðum stöðuna eftir 20 ár þá sjáum við að þar sem höfuðstóll + vextir standa í 67.350.000 þá hefur hann þegar greitt að núvirði 33.675.000 og skuldar að núvirði sömu upphæð. Ef hann vill greiða upp lánið á þessum tímapunkti þarf hann að borga þessa sömu upphæð en ef hann vill greiða inn á lánið getur hann t.d. stytt lánstímann um 10 ár með því að borga helminginn af eftirstöðvunum = 16.837.500 inn á það.

Það er augljóst að íslenskar lánastofnanir eru að nota einhverjar miklu flóknari aðferðir en þessa við lánaútreikninga og það hlýtur að vera að þær séu að láta lánþega borga allt of mikið þegar upp er staðið. Ég hef ekki kynnt mér formúlur þeirra eða rök sérstaklega vel en ég er að velta fyrir mér hvort það sé kannski verið að “núvirða” allar greiðslur miðað við verðbættan höfuðstól + vexti í lok lánstímans. Ef við notum dæmið hérna á undan þá myndu þeir segja að lántakandinn verði að borga samtals 216.000.000 milljónir til að lánveitandinn fái allt sitt til baka með vöxtum. Ef svo er, þá er um stórkostlega skekkju að ræða. Það er lykilatriði að lánveitandinn er stöðugt að fá greiðslur allan lánstímann og getur því keypt vörur og þjónustu strax fyrir hverja afborgun sem hann fær. Það er að sjálfsögðu nauðsynlegt að taka tillit til þess að virði hverrar krónu er að minnka allan lánstímann ef það er stöðug verðbólga (í dæminu hér á undan er 1 króna í upphafi lánstímans jafn mikils virði og 10,3 krónur í lok lánstímans). Það væri aðeins réttlætanlegt að rukka þessar 216 milljónir ef öll upphæðin væri borguð til baka í einni greiðslu í lok lánstímans.

Hagsmunasamtökin standa við útreikninga

Um verðtryggingu

Ég sé ekki betur en að það sé hægt að reikna út verðbætur og vexti á réttlátan og einfaldan hátt.

 Tökum dæmi: 20 milljóna króna lán með verðtryggðum 5% vöxtum til 40 ára – mánaðarlegar afborganir.  Galdurinn felst í því að skeyta saman höfuðstólnum og vöxtunum saman í byrjun og núvirða síðan verðbættan höfuðstól + vexti og afborgunina í hverjum mánuði. Þetta virkar svona: Staðan í upphafi er sú að lánveitandinn vill fá 20 milljónirnar sínar til baka + 5% vexti – samtals 21 milljón að núvirði.  Það þýðir að ef verðbólga væri 0% yfir lánstímann ætti lántakinn að borga 21.000.000/480 = 43.750 á mánuði allan lánstímann.  Tökum nú verðbólguna inn í en gerum ráð fyrir því, til einföldunar, að hún sé nákvæmlega 6% á ári allan lánstímann.  Notum þessa formúlu (upphaflegur höfuðstóll + vextir) * breyting á neysluverðsvísitölu frá lántöku.  Eftir 1 ár: 21.000.000 * 1,06 = 22.260.000.  Eftir 20 ár: 21.000.000 * 3,207 = 67.349.845.  Eftir 40 ár: 21.000.000 * 10,286 = 216.000.077.  Til að reikna út afborganirnar má nota þessa formúlu: Upphafleg afborgun * breyting á neysluverðsvísitölu frá lántöku.  Fljótlegra er hins vegar að reikna þetta svona út: Uppreiknaður höfuðstóll / 480.Fyrsta afborgun: 21.000.000 / 480 = 43.750.  12. afborgun (eftir eitt ár): 22.260.000 / 480 = 46.375.  240. afborgun (eftir 20 ár): 67.349.845 / 480 = 140.312.  Síðasta afborgun: 216.000.077 / 450.000. Heildarkrónutalan sem lántakinn borgar á lánstímanum er u.þ.b. 83,7 milljónir.  Þessar 83,7 milljónir eru jafnvirði 216 milljóna “núvirtra” króna í lok lánstímans (það má útskýra þetta þannig að ef lánveitandinn hefði lagt hverja einustu krónu af hverri einustu afborgun inn á verðtryggðan en vaxtalausan reikning ætti hann 216 milljónir þar, þegar lánið er uppgreitt.  Hann er búinn að fá allan höfuðstólinn til baka en hann er “að núvirði” 205.700.000 í lok lánstímans og 5% vextina sem eru “að núvirði” 10.300.000 í lok lánstímans. 

Lánveitandinn ætti að vera sáttur við þetta en hvað með lántakann?  Er ekki of mikið að borga samtals 84 milljónir fyrir 20 milljóna króna lán?  Það fer eftir samspili launa og verðlagsþróunar á tímabilinu.  Ef við gefum okkur að í upphafi lánstíma sé lántakinn með 300.000 kr. í mánaðarlaun er hann að borga tæp 15% af laununum sínum í fyrstu afborgun.  Ef við gefum okkur að launin haldist nákvæmlega í takt við verðlagsþróun á lánstímanum (eins og þau væru verðtryggð) þá væri lántakinn allan tímann að borga 15% af laununum sínum í lánið.  Eftir 40 ár, þegar hann borgar síðustu afborgunina upp á kr. 450.000, ættu launin hans að vera 3.086.000 á mánuði, hafi launin hækkað í takt við neysluverðsvísitölu.  Þetta er nú ekki svo slæmt!

 Ef þessi reiknisaðferð er notuð er líka auðvelt að sjá hverju sinni hversu stórt hlutfall lántakinn hefur borgað af skuldinni.  Krónutalan skiptir minna máli vegna þess að maður veit aldrei hvernig verðbólgan mun verða.  Þar sem lántakinn borgar alltaf 1/480 eða ca. 0,21% af bæði höfuðstól og vöxtum getur hann t.d. séð að eftir 20 ár hefur hann borgað 50% af hvoru tveggja – miðað við núvirði.  Ef við notum dæmið hérna á undan og núvirðum stöðuna eftir 20 ár þá sjáum við að þar sem höfuðstóll + vextir standa í 67.350.000 þá hefur hann þegar greitt að núvirði 33.675.000 og skuldar að núvirði sömu upphæð.  Ef hann vill greiða upp lánið á þessum tímapunkti þarf hann að borga þessa sömu upphæð en ef hann vill greiða inn á lánið getur hann t.d. stytt lánstímann um 10 ár með því að borga 16.837.500 inn á það.    Það er augljóst að íslenskar lánastofnanir eru að nota einhverjar miklu flóknari aðferðir en þessa við lánaútreikninga og það hlýtur að vera að þær séu að láta lánþega borga allt of mikið þegar upp er staðið.  Ég hef ekki kynnt mér formúlur þeirra eða rök sérstaklega vel en ég er að velta fyrir mér hvort það sé kannski verið að “núvirða” allar greiðslur miðað við verðbættan höfuðstól + vexti í lok lánstímans.  Ef við notum dæmið hérna á undan þá myndu þeir segja að lántakandinn verði að borga samtals 216.000.000 milljónir til að lánveitandinn fái allt sitt til baka með vöxtum.  Ef svo er, þá er um stórkostlega skekkju að ræða.  Það er lykilatriði að lánveitandinn er stöðugt að fá greiðslur allan lánstímann og getur því keypt vörur og þjónustu strax fyrir hverja afborgun sem hann fær.  Það er að sjálfsögðu nauðsynlegt að taka tillit til þess að virði hverrar krónu er að minnka allan lánstímann ef það er stöðug verðbólga (í dæminu hér á undan er 1 króna í upphafi lánstímans jafn mikils virði og 10,3 krónur í lok lánstímans).  Það væri aðeins réttlætanlegt að rukka þessa upphæð ef öll upphæðin er borguð til baka í einni greiðslu í lok lánstímans.   

Gætu þurft að afskrifa milljarða

Snýst bara um hagsmuni

Svona myndu Bandaríkjamenn aldrei láta ef almenningur í Sádí-Arabíu gerði uppreisn gegn stjórnvöldum þar.  Þetta snýst allt um hagsmuni BNA og hefur ekkert að gera með lýðræði, mannréttindi eða annað slíkt.  Það hefur margsannast að stjórnvöld í Bandaríkjunum eru tilbúin til að styðja verstu harðstjóra og kúgara ef það hentar þeim.

„Ekki veita Assad aðstoð“

Orwell

1984 færist nær!

Lögreglan viðurkennir mistök

Um hlutleysi í fréttaflutningi

Eiga fjölmiðlar ekki að reyna að vera hlutlausir í fréttaflutningi?  MBL hefur ítrekað notað hugtök eins og "æstur skríll" í fréttaflutningi sínum af óeirðunum í Bretlandi en með því kasta þeir hlutleysinu og fella órökstudda dóma um fólk. 

Þetta er svo sem ekki nýtt og minnir auðvitað á þá tíma þegar Morgunblaðið var málgagn Sjálfstæðisflokksins (sem það er kannski ennþá?)

Við verðum að vara okkur á því að hugtakanotkun getur haft skoðanamótandi áhrif, sérstaklega þegar hlutirnir eru endurteknir nógu oft.  Stundum fer það ekki milli mála að fjölmiðlar eru markvisst að reyna að móta skoðanir fólks um hin ýmsu málefni - dæmi: uppreisnarmenn í Afganistan voru kallaðir frelsishetjur þegar þeir börðust við innrásarlið Sovétríkjanna á sínum tíma en eru nú kallaðir hryðjuverkamenn þegar þeir berjast við innrásarlið NATO.

Cameron ræðir við þingmenn

Hryðjuverkamenn framtíðarinnar?

Flest þau ungmenni sem staðið hafa fyrir óeirðunum undanfarið búa við fátækt og hafa litla möguleika á að fá vel borgaða vinnu eða fara í langskólanám (m.a. vegna himinhárra skólagjalda).  Það er mikill ójöfnuður og óréttlæti í Bretlandi og stafa þessar óeirðir örugglega af reiði vegna þess - að hluta til.

Fjölmiðlar, stjórnmálamenn og ýmsir aðrir keppast nú við að hneykslast á þessu öllu saman og kalla fólkið öllum illum nöfnum.  Ekki hafa þessir aðilar verið nálægt því eins harðir í viðbrögðum sínum við misgjörðum bankamanna og stórbraskara sem hafa valdið margfalt meira tjóni en þessi "skríll".  Það er líka miklu auðveldara gagnrýna minni máttar (sundurleitan hóp ungmenna) heldur en hina sterku (fjármálaelítuna).

Nú er talað um að sjálfsagt sé að brjóta lög á þessu fólki (t.d. persónuverndarlög) og taka bæturnar af þeim sem þiggja bætur.  Hvað mun þetta þýða fyrir breskt samfélag, ef af verður?  Allir þurfa á mat og húsaskjóli að halda og ef fólk fær hvorki vinnu né bætur mun það að sjálfsögðu leggjast í glæpastarfsemi til að sjá sér farborða.  Virðingarleysi og hatur á lögum (sem vinna fyrst og fremst á móti því) og samfélagi sem útskúfar því munu bara vaxa og fólkið verða forhertara í skemmdarverkastarsemi.  Ekki þykir mér ólíklegt að nokkrir hryðjuverkamenn framtíðarinnar muni verða til í þessu andrúmslofti.

Vilja skemmdarvarga af bótum

Matsfyrirtækin eru rusl

Hvernig í ósköpunum getur staðið á því að ríki sem er á barmi greiðslufalls er með hæstu einkunn matsfyrirtækja og það er bara verið að íhuga að lækka einkunnina eitthvað smávegis??  Það er greinilega ekki sama hvort það er Jón eða séra Jón þegar önnur ríki í svipaðri aðstöðu eru í ruslflokki eða við það að falla í hann.

Reyndar er með ólíkindum að þessi fyrirtæki skuli ennþá vera starfandi eins og ekkert sé eftir að hafa átt mikinn þátt í efnahagshruninu með því að gefa ruslbréfum toppeinkun.

Það skyldi enginn ætla að þessi fyrirtæki hafi heiðarleika og vandvirkni að leiðarljósi.  Þetta eru glæpafyrirtæki sem starfa í þágu alþjóðlegu fjármálaelítunnar.

Lánshæfiseinkun Bandaríkjanna hugsanlega lækkuð

Rétt hjá Ögmundi

Ein af ástæðunum fyrir kreppunni er sú að menn hafa ranglega gengið út frá því sem vísu að "einka-" sé ávallt hagkvæmara en "ríkis-".  Það er rétt hjá Ögmundi að kalla þetta trúarsetningu því þetta er hvorki hægt að styðja með rökum né reynslu.  Því miður virðist Ögmundur vera sá eini í "vinstristjórninni" sem er ekki haldinn þessari hjátrú.

Einkaframkvæmd mikið dýrari